Postnatale depressie: Waar is mijn roze wolk?
Sunny Mummy werkt graag samen met verschillende experts om vrouwen op een holistische manier te helpen. Ellen is geboorte-doula en geeft daarnaast de zwangerschapscursus "Relaxed Bevallen". Ze heeft twee kinderen, inmiddels 17 en 15 jaar. De geboortezorg is gelukkig aan het veranderen ten opzichte van toen en Ellen probeert hierin haar steentje bij te dragen door toekomstige ouders goed te informeren en te begeleiden naar een mooie bevalling. Ellen heeft in 2019 de opleiding tot doula afgerond en is in datzelfde jaar ook haar bedrijf Birth Illuminated gestart. Deze blog deelt Ellen's persoonlijke ervaring met postnatale depressie, we hopen het taboe rond postnatale depressie te doorbreken door echte ervaringen erover te delen.
Postnatale depressie komt vaker voor dan je denkt.
Een post partum depressive, ook wel postnatale depressie genoemd, komt vaker voor dan je denkt. We kennen wellicht allemaal de film "De gelukkige huisvrouw" waarin een jonge moeder compleet de weg kwijt raakt en zelfs niet meer voor haar baby kan zorgen. Zo extreem komt ook zeker voor, maar veel vaker is een postnatale depressie niet zo duidelijk voor de omgeving. Het kan ook in kleine dingen tot uiting komen of zelfs zo onzichtbaar zijn dat de moeder zelf zich er niet eens van bewust is dat ze lijdt aan een pp depressie.
Ellen's verhaal over postnatale depressie
Ik ben helaas ervaringsdeskundige op het gebied van postnatale depressie. Na de geboorte van mijn dochter was de roze wolk ver te zoeken. Het was een hel van een bevalling, daardoor had ik moeite met hechten met mijn baby. Ze was er voor mijn gevoel ineens en nu moest ik voor haar zorgen. Dat deed ik uiteraard en dat ging ook redelijk goed. Toen ik weer moest gaan werken na mijn verlof, ging dat niet van een leien dakje. Ik probeerde alle ballen hoog te houden: werk, gezin, huishouden, sociale contacten enz. Ik was moe en voelde me niet gelukkig, ik had postnatale depressie. Maar ondanks mijn postnatale depressie, hield ik vol. Pas na de geboorte van mijn zoon, nog geen twee jaar later, stortte ik in. Mijn man kwam thuis uit zijn werk en trof mij voor de zoveelste keer op rij huilend aan op de bank. Hij belde mijn werkgever en meldde mij ziek, onder luid protest van mijzelf. Toch was het de beste keuze die er was op dat moment, ondanks dat ik niet wilde toegeven dat het niet goed ging. De eerste weken thuis waren zwaar, ik voelde me tekort schieten op elk vlak; ik liet mijn werkgever in de steek, zat thuis op de bank in mijn badjas terwijl de kinderen op de opvang waren en het huishouden was ook te veel. Ik was op, uitgeput en murw. Ik stond in de overlevingsstand.
"Ik verzon allerlei smoezen"
Via de bedrijfsarts kreeg ik een goede therapeute aangewezen. Door de postnatale depressie had ik mezelf allerlei overlevingsmechanismen aangeleerd, onder andere vermijdingsgedrag. Ik vond het bijvoorbeeld vreselijk eng als een van de kinderen ziek werd. Dat gebeurde nogal vaak, aangezien ze beiden naar de opvang gingen. Dus hield ik hen thuis en vermeed allerlei andere situaties waarbij ik maar dacht dat er een virus kon rondwaaien. Verjaardagen, kerstmis, weekendjes weg met vrienden (inclusief kinderen), ik verzon allerlei smoezen om niet mee te hoeven of eronder uit te komen.
Postnatale depressie? Flink aan de slag!
Mijn therapeute is daarmee flink aan de slag gegaan met mij. Stap voor stap leerde ik weer los te laten, het aller moeilijkste wat er was in mijn ogen tijdens mijn postnatale depressie. En beetje bij beetje kon ik weer gaan genieten van de kleine dingen in het leven, en vooral van de kinderen. Uiteindelijk heeft het een half jaar geduurd voordat ik weer aan het werk kon. Maar wel sterker dan ooit!
Mijn tip voor de pasbevallen mama's met postnatale depressie
Leg de lat niet te hoog voor jezelf, accepteer hulp en laat los! Voor de partners van vrouwen met
postnatale depressie: kijk eens goed naar je vrouw, is ze nog dezelfde persoon als vóór de bevalling? Let op kleine signalen en ben er voor haar!
Serotonine, het gelukshormoon
Sunny Mummy kan je ook helpen om je te ondersteunen met specifieke vitamines voor mentale gezondheid. Onderzoek heeft aangetoond dat mensen die meer dan 30 planten per week eten een grotere diversiteit in het darmmicrobioom hebben dan mensen die er maar 10 per week eten. De darm staat bekend als het tweede brein van het lichaam en helpt bij het aanmaken van ons gelukshormoon serotonine. Als je de 30 verschillende planten niet haalt, is dat helemaal oké! Begin klein en als je hulp nodig hebt zijn de Sunny Mummy-mixen een gemakkelijke manier om meer planten aan je dieet toe te voegen! Geschreven door Ellen,
Birth Illuminated voor Sunny Mummy.